روزگارا
تو اگر سخت به من میگیری
با خبر باش که پژمردن من آسان نیست
گرچه دلگیرتر از دیروزم
گرچه فردایی غم انگیز مرا میخواند
لیک باور دارم....
دلخوشی ها کم نیست...
زندگی باید کرد...
برایم نوشته بود :
گاهی اوقات دستهایم به آرزوهایم نمی رسند
شاید چون آرزوهایم بلندند ...
ولی درخت سرسبز و شاداب صبرم می گوید :
امیدی هست ؛ چون خدایی هست ...
آری ، وچه زیبا نوشته بود ...
همواره با خود تکرار میکنم،
امیدی هست ؛ چون خدایی هست ...
چه کسی میگوید که گرانی اینجاست؟
دوره ارزانی است؟
چه شرافت ارزان!
تن عریان ارزان!
و دروغ از همه چیز ارزانتر
آبرو قیمت یک تکه نان
و چه تخفیف بزرگی خورده است
قیمت هر انسانپ!!!!!!
2-
دعائم الإسلام: فاطمه علیهاالسلام نمى گذاشت که کسى از خانواده اش در آن
شب (شب بیست و سوم) بخوابد و [ خواب] آنان را با کم خوردن درمان مى کرد و
از روز براى آن شب ، آماده مى شد و مى فرمود: «محروم ، کسى است که از خیر
آن بى بهره بماند».
3- الإقبال ـ به نقل از جمیل و هشام و حفص ـ :
«
امام صادق علیه السلام به سختى بیمار شد. چون شب بیست و سوم فرا رسید ، به
غلامان خود دستور داد او را به مسجد بردند و آن شب را در مسجد بود.»
ج ـ تأکید بر صد رکعت نماز
1-
امام باقر علیه السلام: « هر کس شب بیست و سوم ماه رمضان را زنده بدارد و
در آن صد رکعت نماز بخواند ، خداوندْ در زندگى اوگشایش مى دهد و کار دشمنان
او را خود بر عهده مى گیرد و او را از غرق شدن ، زیر آوار ماندن ، سرقت ، و
از شرّ دنیا مصون مى دارد و وحشت نکیر و منکر را از او بر مى دارد ، و او
در حالى از گور خویش بیرون مى آید که نورش بر اهل رستاخیز مى تابد ، و نامه
عملش را به دست راستش مى دهند و رهایى از آتش و عبور بر صراط و ایمنى از
عذاب را براى او مى نویسند و بدون حساب وارد بهشت مى شود و در بهشت ، از
همنشینان پیامبران و صدّیقان و شهیدان و صالحان قرار داده مى شود و آنان چه
نیکو همنشینانى اند!
2-
امام صادق علیه السلام: « مستحب است در آن شب صد رکعت نماز خوانده شود ،
در هر رکعت: یک بار «حمد» و ده بار سوره «قل هو اللّه أحد».
د ـ تأکید بر زیارت امام حسین علیه السلام
1- امام رضا علیه السلام:
کسى
که در ماه رمضان ، امام حسین علیه السلام را زیارت مى کند ، مواظب باشد که
نزد قبر آن امام بودن را در شب جُهَنى از دست ندهد ،و آن ، شب بیست و سوم
است؛ شبى که امید است شب قدر باشد.
2-
امام جواد علیه السلام: « هر کس در شب بیست و سوم ماه رمضان ، امام حسین
علیه السلام را زیارت کند ـ همان شبى که امید است شب قدر باشدو در آن شب ،
هر کار حکمت آمیزى فیصله مى یابد ـ روح هاى بیست و چهار هزار فرشته و
پیامبر با او مصافحه مى کنند ، که همگى از خداوندْ اذن مى گیرندکه آن شب ،
حسین علیه السلام را زیارت کنند. »
ه ـخواندن سوره هاى عنکبوت ، روم و دُخان
امام صادق علیه السلام ـ خطاب به ابو بصیر ـ :
«
هر کس دو سوره عنکبوت و روم را در ماه رمضان ، در شب بیست و سوم بخواند ،
به خدا قسم ـ اى ابو محمّد ـ او از اهل بهشت است و هرگز در این سخن استثنا
نمى کنم و نمى ترسم که خداوند ، در این سوگند گناهى بر من بنویسد.
این دو سوره نزد خداوند ، جایگاهى والا دارند.»
الإقبال: و از اعمال افزون در شب بیست و سوم ، خواندن سوره دُخان در آن شب و در هر شب است...
و ـ خواندن هزار بار سوره قدر
سیّد ابن طاووس ـ در الإقبال ـ :از قرائت قرآن در این شب [ قرائتِ] هزار بار سوره «إنّا أنزلناه» است. روایتى براى این ، در شب اوّل ، به صورت کلّى (براى همه ماه) گذشت. اختصاص خواندن این سوره در این شب نیز با سندهاى چندى از امام صادق علیه السلام براى ما روایت شده است ،که فرمود: «اگر کسى در شب بیست و سوم ماه رمضان ، هزار بار سوره إنّا أنزلناه بخواند ، صبح خواهد کرد ، در حالى که یقین او ، با اعتراف به آنچه مخصوص ماست ، استوار خواهد بود و این نیست ، مگر به سبب آنچه در خواب خود مى بیند»
ز ـ دعا براى امام زمان علیه السلام
مصباح
المتهجّد ـ به نقل از محمّد بن عیسى ، با سدر شب بیست و سوم ماه رمضان ،
این دعا در حال سجود ، ایستاده ، نشسته و در هر حال و در همه ماه و هر گونه
و هر وقت از روزگارت که ممکن شود ، مکرّر خوانده مى شود. پس از ستایش خداى
متعال و درود بر پیامبر ، محمّد صلى الله علیه و آله ، مى گویى :
«خداوندا!
در این ساعت و در هر ساعت ، براى ولىّ خود ، ... پسر ... (حجة بن الحسن ع)
، سرپرست و نگهبان و پیشوا و یاور و راهنما و چشم باش ،تا آن که او را در
زمین خود ، با اطاعت و رغبت مردم ساکن سازى و وى را در آن به مدّت طولانى
بهره مند گردانى!»
التماس دعا
بغض هاى ملتمسِ من هرروز تو را میخواند
ببین چگونه از هر «السلام علیک»، شعله هاى اشتیاق من
برای رسیدن به تو برخاسته است.
اى دل، بیا به درگاه صبح جاودان سلام کن
و بر هشتمین خورشیدِ مهر آیین، درود بفرست.
سلام آقام امام رضا
السلام علیک یا امام رضا
باز هم مثل هررروز این دل منتظر من
برای اون صحن وصحراو حرمت تنگ شده
برای دیدن حرم برای دیدن کبوتران
برای ....یک لحظه نفس کشیدن درحرم تو
آقا آهنگ رفتن .....هرروز مرا به یاد روزهای خوشم در حرم تو میاندازد
دعا کن دعا کن باز هم بیایم
بعضی وقتها دوست دارم
وقتی بغضم میگیره
خدا بیاد پایین و اشکامو پــاک کنه
دســـتمو بگیره و بگه :
مسجد کوفه ببین عزم سفر کرد على
با دلى خون ز تو هم قطع نظر کرد على
مسجد کوفه مگر مسجدالاقصایى تو
که ز محراب تو تا عرش سفر کرد على
رفت آن شب که به مهمانى امّ کلثوم
دخترش را ز غمى سخت خبر کرد على
خبر از کشتن خود داد به تکبیر و فسوس
هر زمان جانب افلاک نظر کرد على
کس چو او روزه یک ساعته هرگز نگرفت
چون که افطار به هنگام سفر کرد على
گرچه جانش سفر تیر بلا بود، آخر
پیش شمشیر ستم فرق سپر کرد على
ریخت بر دامن محراب ز فرق سر او
آنچه اندوخته از خون جگر کرد على
گرچه در هر نفسى بود على را معراج
غوطه در خون زد و معراج دگر کرد على