اهل دلی به فکر دل ما نمی شود

بس کن چه قدر خیره به امواج می شوی؟

دریا که مثل چشم تو زیبا نمی شود

 

چای دم کن خسته ام از تلخی نسکافه ها....

چای داغی که دلم بود به دستت دادم

آنقدر سرد شدم از دهنت افتادم

بی تو پتیاره پاییز مرا می شکند

این شب وسوسه انگیز مرا می شکند...

---

سلام.ببخشید کم سرمیزنم بهتون. یه ذره کارام به هم پیچیده. سرم خلوت شه جبران میکنم.

من اناری میکنم دانه،

   من اناری میکنم دانه، 
                و به دل میگویم:
                                   خوب بود این مردم؛
                                   دانه های دلشان پیدا بود...‏

پ.ن:آخر به خود میگویم: که چه؟! دانه های دلشان پیدا باشد که دیگر نمیشود زندگی کرد، بس که چیزهای مگو را میبینی، چیزهایی که چندان هم قشنگ نیست، همینطور در ندانی اِمان بمانیم، خوش تریم...‏

اما کاش آدم باشیم و بشویم و بمانیم

فرق ندارد مجازی یا واقعی.

ناله کنم بگویدم دم مزن و بیان نکن

دوش چه خورده ای دلا راست بگو نهان مکن

چون خمشان  بی گنه روی بر آسمان مکن

باده ی خاص خورده ای نقل خلاص خورده ای

بوی شراب می زند خربزه در دهان مکن

دوش شراب ریختی وز بر ما گریختی

بار دگر گرفتمت بار دگر چونان مکن

پ.ن.1:شعرکامل در ادامه مطلب. کلا شعرهای کلاسیک و یا به سبک کلاسیک که خواننده های معاصر میخونند را دوست میدارم.شمام گوش کنید شاید دوست میداشتندی.

پ.ن2:این عکس رو مناسب دیدم با این شعر.نظرشما چیه؟!یک ساعتی روعکس وقت نهادم.بگین خوبه.هه

پ.ن3: ازابنجاا+++ بشونید باصدای محسن چاوشی. 

ایـن چنیـن طراریـت بـا من مسـلم کی شـود...

خود به جهان در مرا ، یک دلکی بود و بس

ما همه چون  یک دلیم، قصد ِشبیخون چراست؟

نظامی

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیم

از سر کـوی تو با دیـــده تر خواهم رفت
چهـره آلـوده به خوناب جگـر خواهـم رفـت

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم

امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیم

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند

از گوشهٔ بامی که پریدیم ، پریدیم

رم دادن صید خود از آغاز غلط بود

حالا که رماندی و رمیدیم ، رمیدیم

*****

بشنوید از اینجا با صدای محسن چاوشی